|
|
|
|
|
|
|
Elinle yaktığın ateşi göz yaşı söndürmez.
|
|
|
|
|
|
Misafir olarak geldi sanmıştım hüzün gönlüme. Meğer ev sahibi olacakmış bütün ömrüme..
|
|
|
|
|
|
Hiç alışamadım gülmeye. Hüzün vicdanıma daha uygun.
|
|
|
|
|
|
Ne zaman kalbini arasam hep meşgul çalıyor. Kim bilir yine kimi seviyorsun..
|
|
|
|
|
|
İştah kesen bir oyundur aşk! Eceline bile susarsın..
|
|
|
|
|
|
Camı buharlaşan her otobüste kaldı baş harfin..
|
|
|
|
|
|
Şimdilerde herkesin kalbi hem yaralı hem yamalı. Ve herkes şu dünyada beş kuruş etmez bir yalnızlığın hamalı..
|
|
|
|
|
|
Hüzün değil bu gözlerimdeki buğu. Sadece anılara daldım da, biraz acıttı işte..
|
|
|
|
|
|
Üzülme deme bana! Ben o kadar şanssız bir insanım ki; oltamı ne zaman denize atsam, balık yerine, yas tutuyorum..
|
|
|
|
|
|
Boşaltılmış bir evin duvarı gibidir bazı insanlar! Öyle dik, öyle mahzun, öyle yalnız..
|
|
|
|
|
|
|
|
İlk Sayfa
Önceki
1
2
3
4
5
Sonraki
Son Sayfa
|
|